Even een beetje luchtigheid, een paar grappige momenten in deze crisis

In de afgelopen zes weken heb ik de meest vreemde situaties beleefd. Of eigenlijk meer grappig.
Dat is ook niet zo gek natuurlijk in een al net zo’n vreemde periode.

Zo was ik heel erg blij met een videogesprek tussen Thomas en zijn juf. Waar haar kinderen gillend en ruziënd op de achtergrond waren.
En ik had dat, op dat moment, even zo hard nodig! Te horen en te zien dat het overal moeilijk gaat. Voor mijn gevoel was dat alleen hier, doordat ik niemand zag of sprak! Who’s with me?!
Dus nogmaals, lieve juf: Dankjewel!

Het lesgeven was zo nu en dan frustrerend. Wanneer Thomas van boven steeds riep: ik ben bijna klaar! En dat ik er halverwege de middag achter kwam dat hij alleen maar een Lego stad had gebouwd en niets aan school had gedaan! Nouwja, voor de show snel wat antwoorden in zijn boek gezet. Die kant noch wal raakten…

Of wanneer Roan met hele andere dingen bezig was.
“Hoeveel is 30 plus 2?”
“Eeehh, eeehhh… 38?”

Niet te veel bij nadenken, het is vast heel normaal gedrag!

Of bij taal: 
“1 paard, 2??”
“Paarde?”
“Paardennnn ja, goed zo! Wat hoor je in het midden?”
“Een d!”
“Goed zo! Dus welke letter komt er aan het einde bij paard?”
“Een t!”
“…”

Of het automatische overnemen van de juf, die ik hele dagen hoor in de filmpjes.
Want ondanks dat onze jongens in hele andere groepen zitten, 4 en 7, komen de lessen wel aardig overeen. Al is het voor Thomas natuurlijk wat moeilijker dan voor Roan.
Één van mijn gastkindjes spelde haar naam:
“L. O. T. T. E.”
Ik, volautomatisch: “Je hoort Uh, je schrijft Eh…”

Nog eentje dan, omdat ik hierom zo hard moest lachen:
Volgens Roan betekent Aura, dat je 1.5 meter afstand houdt.
(Niet zo vreemd natuurlijk, met het liedje van Ali B!)
Overigens telt diezelfde Roan iedere avond al zijn schaafwondjes. Het zijn er elke dag meer, door het buiten spelen. En hij is er maar wat trots op! 😉

Ach, eerlijk is eerlijk. Ik ga het echt wel missen.

Het was flink wennen aan de situatie, toch kreeg ik er de laatste twee weken echt lol is.
Doordat ik precies wist waar ze mee bezig waren op school, kon ik ook op anderen momenten de les in de praktijk brengen. Tijdens het doen van de boodschappen bijvoorbeeld. 
Zo ben ik zelf ook weer een heel stuk wijzer geworden door het meeluisteren naar de filmpjes. En het was nog wel gezellig ook!

Toch is het ook goed dat de jongens en de meiden ook, weer naar school gaan.
Dat de gastkindjes weer mijn volle aandacht krijgen en ik tussendoor, wanneer iedereen slaapt, weer iets voor mezelf kan doen.

Nu ga ik eerst genieten van twee welverdiende weken vakantie!
Waarin ik, zoals het nu lijkt, maar twee dagen hoef te werken en verder gewoon helemaal niet moet! Geen lessen, geen roosters, geen boeken in de vensterbank, geen nakijken en geen pushen!

Vanaf hier wens ik jullie, lieve lezers, ook een hele fijne vakantie toe!